Działo pancerne StuG III, czasami kojarzone z niszczycielem czołgów, konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej. Głównym jego zadaniem było bezpośrednie wspieranie atakujących oddziałów piechoty. Znajdowały się na wyposażeniu batalionów, a później brygad dział szturmowych. Zniszczyły w czasie wojny na froncie wschodnim ponad 20 000 radzieckich czołgów i pojazdów opancerzonych. Po zakończeniu II wojny światowej wzięły udział w kryzysie sueskim w 1956 roku i wojnie sześciodniowej w 1967 roku, będąc na wyposażeniu Egiptu i Syrii.

BTR-70 to ośmiokołowy transporter opancerzony, opracowany pod koniec lat sześćdziesiątych początkowo pod nazwą fabryczną GAZ-4905. W 1972 roku został przyjęty do uzbrojenia otrzymując nazwę BTR-70. Wprowadzony jako następca wcześniejszego BTR-60, najbardziej jest podobny do BTR-60PB. Produkcję seryjną uruchomiono w 1976 roku a swój chrzest bojowy przeszedł w trakcie wojny w Afganistanie. BTR-70 jest w dalszym ciągu na uzbrojeniu państw powstałych po rozpadzie ZSRR.

Jednym z najliczniejszych i najbardziej znanych samochodów w historii świata, był Model T produkowany przez Ford Motor Company w latach 1908-27. Samochody uzbrojone w karabin maszynowy Lewis, były szeroko stosowane na frontach I wojny światowej, w szczególności w Australian Mounted Division. Pojazdy te o nazwie CLP (light car patrol - lekki patrol samochodowy), brały udział w walkach w Egipcie i Palestynie w latach 1917-1918.

Scammell Pioneer to brytyjski ciągnik 6x4 używany w czasie II wojny światowej jako pojazd ratowniczy, ciągnik artyleryjski i transporter czołgów. Wszystkie Pioneery w brytyjskiej armii zostały wyposażone w 102-konny 6-cylindrowy silnik diesla Gardner, napęd na tylne koła i silną wyciągarkę. Wprowadzony w 1935 roku ciężki ciągnik artyleryjski R100, był używany podczas II wojny światowej do holowania średnich i ciężkich armat. Do końca wojny wyprodukowano 980 sztuk tej wersji. Od 1936 roku armia brytyjska otrzymała 43 pojazdy w wersji ciągnika ewakuacyjnego SV1S. Wiele z tych SV1S i R100 utracono we Francji w czerwcu 1940 roku, zniszczonych przez wycofujące się wojska lub przejętych przez Niemców. Pioneer SV2S miał przebudowany dźwig, który zwiększył wysokość podnoszenia i został wprowadzony w 1938 roku. W sumie wyprodukowano 1975 sztuk wersji SV2S. Dostarczanie transportera czołgów rozpoczęto w 1937 roku, wariant ten posiadał dłuższą ramę i dłuższą kabinę do przewozu załogi czołgu. Wyprodukowano 459 Scammelli w tym wariancie.

T-84 jest ukraińskim czołgiem bojowym, rozwinięciem radzieckiego czołgu bojowego T-80. Zbudowany został w 1994 roku, służbę w ukraińskich siłach zbrojnych rozpoczął w 1999 roku. T-84 jest oparty na T-80UD, jego wysokowydajny silnik sprawia że jest to jeden z najszybszych MBT na świecie, przy stosunku mocy do masy około 26 KM na tonę (19 kW/t). T-84 Oplot jest zaawansowaną wersją, wyposażoną w nowy pancerz reaktywny, dziesięć z nich weszło do ukraińskich służb w 2001 roku.

Sukhoi Su-17 (oznaczenie NATO: Fitter) to myśliwiec-bombowiec produkowany w latach 1969-90. Od czasów zimnej wojny cieszył się bardzo długą karierą w wielu krajach. Su-17M4 (wersja eksportowa Su-22M4) jest ostatnią wersją produkcyjną serii. Wykorzystano je bojowo w Afganistanie, wykonując loty rozpoznawcze i bombowe. Wśród państw Układu Warszawskiego, Polska była największym użytkownikiem Su-22M4.

Merkava to czołg zaprojektowany w 1974 roku, z chwilą rozpoczęcia produkcji seryjnej w 1979 roku, stał się podstawowym czołgiem wojsk pancernych armii izraelskiej. Czołgi zostały użyte podczas izraelskiej inwazji na Liban w 1982 roku jako czołgi wsparcia piechoty, w późniejszym okresie używane były do walk z bojówkami Hezbollahu na południu Libanu oraz przeciw bojownikom palestyńskim. Merkawa powszechnie uważana jest za jedną z najbardziej udanych i najciekawszych powojennych konstrukcji, odróżnia się od innych czołgów zastosowanym układem konstrukcyjnym. Przedział silnikowy znajduje się w przedniej części kadłuba po prawej stronie, za silnikiem po jego lewej stronie przedział kierowcy, przedział bojowy nakryty wieżą obrotową zajmuje środkową i tylną część czołgu. Wersja Mk.III budowana była od 1987 roku, otrzymała wiele modyfikacji przydatnych w warunkach LIC (Low Intensity Conflikt - Niska Intensywność Konfliktu). Najpoważniejszą zmianą było zastosowanie nowej, gładkolufowej armaty kalibru 120mm, zbliżonej do stosowanych w pojazdach typu Abrams, Challenger czy Leopard.